de Vlucht

Mijn vlucht vertrekt over 10 minuten. Druppeltjes versieren als kleine pareltjes mijn voorhoofd en langs mijn slapen voel ik pareltjes langzaam omlaag rollen, een donker spoortje achter latend als kort bewijs van de weg die ze afgelegd hebben. Nog even en dan kan ik weer normaal adem halen. Nu even op mijn tanden bijten met mijn kaken stevig op elkaar geklemd. Vergeleken bij de bergen die ik al bedwongen heb is dit maar een kleine heuvel. Als de deur zo meteen achter me sluit ben ik veilig en zal ik voortaan mijn nieuwe identiteit gebruiken. Maar nu zal ik mijn angst onder controle houden en focussen op mijn nieuwe leven. Ja, zo zal het gaan. Ineens voel ik een koele hand op mijn schouder, mevrouw….
Vluchten kan niet meer. Het is te laat. Een stem zegt: “U verliest uw sjaal”

©Marion2017