Ik stond daar een beetje wanhopig te kijken naar die immense boekenkast voor me. Om een beter overzicht te krijgen deed ik stap naar achter en zo botste ik tegen hem op. Ik draaide me om en keek in een lachend gezicht. "Ohw ...sorry" stamelde ik. "Geeft niet hoor" zei hij. "Ik weet niet waar ik kijken moet." Ik antwoordde dat ik dat eigenlijk ook niet wist, er was zoveel te zien. "Sterker nog, ik weet niet wat ik eigenlijk zoek, wat zoek jij?"
Ik stond al met mijn handen vol boeken maar wist niet eens zeker of ik deze wel wilde.
"Ik weet het eigenlijk niet. Is er nog iets dat we moeten weten? Of weten we misschien alles wat we nodig hebben om te weten al?" vroeg ik hem. Met een glimlach keek hij me aan en ik merkte dat hij precies begreep wat ik bedoelde. "Ik weet iets voor je" zei hij en pakte een boek uit de grote kast. Ik bekeek de kaft, zwerven, dat is precies wat ik graag doe. Op pad gaan en niet weten waarheen, gewoon onderweg zijn en kijken wat er gebeurt. Als je dat doet kun je gewoon niet verdwalen. Ik nam het boek in mijn handen terwijl hij vertelde over de mooie verhalen die hij erin gelezen had en er nog regelmatig stukjes uit las, dat het zo lekker lezen was dit boek. Ik draaide het boek om en zag de prijs. Hij zag me kijken en zei "Weet je wat, ga er even bij zitten en lees er een stukje in, dan kun je altijd nog beslissen", alsof ik die beslissing nog niet genomen had. Ik zei "Goed plan, dat zal ik doen". Ik legde een ander boek weer uit handen op de tafel achter ons en toen ik me omdraaide was hij verdwenen. Ik zocht een stoel en sloeg het boek open.
'....Het mag dan zo zijn dat het bestuur van de wereld u echt niet aangaat', zei de Gele Keizer tegen de jongen die paarden hoedde, 'maar toch zou ik u willen vragen hoe men de wereld moet besturen.'
De jongen weigerde te antwoorden, maar toen de Gele Keizer zijn vraag herhaalde zei hij: 'waarin zou het besturen van de wereld verschillen van het hoeden van de paarden?! Neem weg wat de paarden schaadt, meer niet.'
Daarop boog de Gele Keizer tweemaal zijn hoofd tot de grond, riep de jongen uit tot Hemelse Meester, en trok zich terug.
(Zhuangzi, hfdst. XXIV)
Ik heb hem nergens meer gezien. Maar ik hou van paarden.
©Marion
Geen opmerkingen:
Een reactie posten