Nieuw, gloednieuw. Ik hou ervan.
Schriftjes en dagboekjes die liggen te wachten om beschreven te worden.
Bladzijden die gevuld raken met letters die woorden vormen. Woorden die als
zachte was uit mijn pen vloeien en mijn verhaal vertellen. Verhalen, soms gedroomde
dromen, soms harder of zachter dan de werkelijkheid. Een werkelijkheid die
geweld aan gedaan word of juist met een roze sluier bedekt. Het gloednieuw dat
me smachtend aanstaart om vervuld te worden met grote en kleine avontuurtjes.
En toch is Gloednieuw niets zonder haar. Zonder
haar is hij van een nutteloosheid die grenst aan een vegeteren in nietsheid. Hun
symbiose is van het grootste belang. Hij heeft haar beslist nodig want als zij
hem dan aanraakt met haar vloeiende streken, soms zacht en soms prikkend woest,
dan kreunt hij van genot en raakt vol van haar inkt. Zijn Pen!!©Marion2017
Geen opmerkingen:
Een reactie posten