Mijn plek

Oké...daar gaan we dan. 

Ik heb werkelijk nog geen flauw idee wat ik nu ga doen maar volg het advies van wat vrienden op. Die zeggen dat ik een 'Storyteller" ben. En heel misschien is dat ook wel zo. In ieder geval ben ik altijd erg geïnteresseerd in boeken, sprookjes en verhalen van anderen ook. Ik weet nog goed dat ik mijn eerste boek kreeg. Ik lag ziek te bed en ik kreeg van mijn moeder een dik boek. Het was een boek dat mijn petje toen te boven ging maar wat was het fijn mijn eerste boek. Een gebonden boek met op de harde kaft een afbeelding van een piramide. Toen had ik geen idee wat dat betekende. 
Op een dag kreeg ik een heel bijzonder cadeau. Een kartonnen doos. Je weet wel, zo eentje waar bananen in vervoerd worden. Nou, die doos bleek afkomstig van een ouder nichtje en zat helemaal vol met boeken waar zij 'uitgegroeid' was. Een hele nieuwe wereld ging er voor me open.
Tranen met tuiten heb ik gehuild met Remi die "Alleen op de wereld" was. In mijn uppie heb ik zitten schateren met Beekman en Beekman van Toon Kortooms. En over en over heb ik de sprookjes van Grimm gelezen. Ja, heel wat uurtjes heb ik me teruggetrokken en in fantasiewerelden bevonden. 

Ademloos ook kon ik luisteren naar de verhalen van ooms en tantes. Verhalen over vroeger en over hun jonge dagen, over de familie en alle belangrijke gebeurtenissen in hun levens. Mijn God . had ik die maar allemaal opgetekend want helaas ben ik heel veel van die verhalen alweer vergeten.
Ik was dus mijn hele leven een fervent lezer. Helaas staat mijn boekenkast nu vol met ongelezen bladzijden. De laatste jaren heb ik eigenlijk geen boek meer uit kunnen lezen. Dus, nu dat vermaak niet meer zo wil vlotten, is misschien de tijd aangebroken om zelf te vertellen wat er zich in mijn hoofd opdringt en graag verteld wil worden.

Voor nu zal ik eerst eens uit moeten vinden hoe dit Blogger programma werkt.

©Marion